Ucieczka z kamiennego świata – o Tadeuszu Borowskim – Tadeusz Drewnowski

„W miarę jak zbliżamy się do końca XX wieku, coraz ostrzej staje się widoczne, że ten „wiek, nasz wiek, przeklęty wiek” był nie tylko „wiekiem szczęku żelaz”. Przyniósł on przede wszystkim epidemię totalitaryzmów i pochodnych form autorytarnych. Na tym tle życie i pisarstwo Tadeusza Borowskiego, które prowadziły przez najgłębsze ciemności wieku, nie tylko nie tracą, lecz wciąż zyskują na znaczeniu. Przy tym Borowski obcował z tymi piekielnymi ciemnościami na dwa sprzeczne sposoby. Przede wszystkim jako świadek i pierwszy diagnosta. Był świadkiem niezwykłym, gdyż swym doświadczeniem ogarnął, choć w niewspółmiernie różnym stopniu dał temu wyraz, obydwa totalitarne archipelagi – w dzieciństwie w ZSRR, a w młodości pod panowaniem III Rzeszy. Stąd możliwa stała się jego zaskakująca, tak bardzo świadoma literatura, będąca pierwszym nie tylko w Polsce odkryciem i opisaniem choroby nowotworowej XX wieku i prognozą jej szerzenia się.

Wymiary: 20 cm x 13 cm. Oprawa twarda, stan obwoluty db/ książki bdb. Przytarcia, śladowe przygięcia i naddarcia obwoluty. Wyd. PIW, 1977. 424 strony + 48 czarno-białych ilustracji.