Wspomnienia pianisty Władysława Szpilmana to jedno z najważniejszych świadectw czasu wojny. Dziś potrzebne nam bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.
Jego tragedia rozpoczyna się wraz z niemiecką okupacją Warszawy. Od zamknięcia w getcie, przez ucieczkę z Umschlagplatzu, z którego razem z całą rodziną miał zostać wywieziony do obozu zagłady, po ukrywanie się w ruinach zniszczonej stolicy. Wszyscy jego bliscy zginęli. On jeden przeżył. Głodny. Samotny. Osaczony. Pragnął śmierci, ale chciał też przetrwać.
Nie sądził, że z transportu do obozu śmierci wyrwie go żydowski policjant współpracujący z nazistami.
Nie spodziewał się, że po aryjskiej stronie Polacy z narażeniem życia będą go ukrywać.
Gdy umierał z głodu w ruinach zniszczonej Warszawy, nie liczył na pomoc niemieckiego oficera.
Szpilman ocalał i dał świadectwo prawdzie o straszliwych czasach hitlerowskiej okupacji. Jego opowieść wymyka się wszelkim narodowościowym stereotypom. Pokazuje zwykłe ludzkie pragnienie spokoju oraz bestialstwo, tchórzliwość i odwagę, która może kosztować życie.
ISBN: 978-83-240-5469-5. Wymiary: 21,1 cm x 14,4 cm. Oprawa twarda, stan bdb/bdb-. Powierzchowne przytarcia okładki. Śladowe przybrudzenia zewn. części kartek. Wyd. Znak, 2018. 223 strony.